Deze uitgestorven gewaande vis blijkt springlevend rond te zwemmen in de Biesbosch. De noordzeehouting is een trekvis die begin 20e eeuw bijna overal uitstierf door het normaliseren van rivieren, de verslechtering van de waterkwaliteit en door overbevissing. Na een succesvolle herintroductie in het Duitse deel van de Rijn blijft de soort in Nederland zeldzaam, maar wordt hij tegenwoordig wel weer steeds vaker aangetroffen. Meer natuurlijke zoet-zoutovergangen, bijvoorbeeld bij de Haringvlietsluizen die tegenwoordig af en toe op een kier staan, kunnen leiden tot een toename van het leefgebied en de migratiemogelijkheden.

De noordzeehouting behoort tot de familie van de zalmen en heeft een langgerekt zijdelings afgeplat lichaam met zilveren flanken en een vin aan het eind van de rug. De kop is vrij klein met een onderstandige bek en een opvallende blauwzwart gekleurde puntige neus. De vissen kunnen ongeveer 50 centimeter lang worden. Rond november trekt de noordzeehouting vanaf zee de rivieren op om zich voort te planten. Er wordt gepaaid boven kiezel- of zandbodems met een matige stroming. De eitjes komen aan het begin van het voorjaar uit. De jonge noordzeehouting laat zich in de loop van de zomer afzakken richting riviermondingen en kustzone. Juveniele noordzeehouting voedt zich vooral met zoöplankton. Grotere noordzeehouting eet daarnaast ook insectenlarven, schelpdieren, kreeftachtigen en kleine vissen.

< Memoryspel - B&B vol leven

Het is dit jaar precies 30 jaar geleden dat de Biesbosch de status nationaal park kreeg. Onder de noemer De Biesbosch, B&B vol leven, nodigt het Biesboschnetwerk omwonenden en bezoekers uit om dit jubileum mee te komen vieren.

Memoryspel - BB vol leven