Bittervoorn
Het verhaal van de wonderlijke samenwerking tussen een vis en een mossel. De mannelijke bittervoorn zoekt een zoetwatermossel uit, die hij tegen andere mannetjes verdedigt. Af en toe stoot hij de mossel aan, zodat de mossel aan de bittervoorns gewend raakt en niet zijn schelp zal sluiten tijdens het latere paringsspel.
Als een vrouwtje bittervoorn nadert laat ze zich door het mannetje naar de mossel leiden. De vrouwtjes hebben een legbuis ontwikkeld die onder hun buik hangt. Hiermee worden de eitjes in de mossel gelegd. Vervolgens loost het mannetje zijn zaad bij de opening van de mossel, zodat het naar binnen gezogen wordt en de eitjes bevrucht worden. Door deze strategie zijn de eieren en de larven uitstekend beschermd tegen rovers. Het vrouwtje zet één tot vier eieren met een legbuis af. Dit spel wordt vele malen herhaald totdat het vrouwtje alle eieren (een stuk of honderd) heeft afgezet.
De eitjes blijven in de mantelholte van de mossel waar de eitjes en uitgekomen larven beschermd zijn tegen predatie. Als de larven het uiterlijk van een klein visje hebben en ongeveer elf millimeter lang zijn verlaten zij de mossel. Deze kleine ‘visjes’ hebben een veel grotere overlevingskans dan vislarven van andere vissoorten. De mossel zelf gebruikt vissen (aan de kieuwen) om zijn eigen jonkies (larven) aan vast te hechten om ze zodoende te verspreiden totdat de larven groot genoeg zijn om zichzelf ergens vast te hechten.
Meer over de campagne
Het is dit jaar precies 30 jaar geleden dat de Biesbosch de status nationaal park kreeg. Onder de noemer De Biesbosch, B&B vol leven, nodigt het Biesboschnetwerk omwonenden en bezoekers uit om dit jubileum mee te komen vieren.