Wassende Maan

De aangelegde heuvel fungeert als uitkijkpunt. Het verhaal van voortschrijdende inzichten en actie op reactie heeft geleid tot een waar doolhof aan kanalen, stuwen, gemalen, dijken en kades. Deze wisselende inzichten op waterstaatkundig gebied hebben in de loop der tijd ook het uiterlijk van de Biesbosch bepaald. Het labyrint kan daarom gezien worden als een zeer bruikbare metafoor.

Het archetypische labyrint verenigt twee tegenovergestelde beelden. Aan de ene kant het meanderende, onontkoombare pad dat als een rituele dans almaar voortgaat. Aan de andere kant fungeert het als een doolhof met onduidelijke alternatieven en vertakkingen. Uiteindelijk echter bepalen het klimaat, de seizoenen, het weer en het getij het uiterlijk van de Noordwaard. Dit maakt ook ‘De wassende maan’ als kunstwerk intrigerend en kwetsbaar: elke keer zal het er anders uitzien en zal het anders ervaren worden. Hoe lang houdt het zelf stand?